گوش ها  مستقیما با بینی و حلق ارتباط دارند. قسمت قابل رویت گوش ، لاله گوش (pinna) با مجرای گوش مرتبط است که در انتهای آن پرده گوش (eardrum) قرار دارد. پشت این پرده ، گوش میانی است که یک فضای پر از هواست و از طریق مجرایی به نام شیپور استاش (Eustachian tube) با حفره  پشت بینی و حلق مرتبط می‌باشد . این مجرا مسئول ایجاد فشار مشابه در هر دو طرف پرده است. ساختمان گوش داخلی در عمق جمجمه قرار گرفته و حاوی اندامهای حسی برای صدا و تعادل می‌باشد.

ساختمان گوش :
امواج صوتی مسیری را درون گوش طی می‌کنند تا به اعصاب شنوایی برسند. هر کدام از اجزای داخلی گوش بر روی این امواج تاثیر گذاشته (تقویت، جمع آوری ، تغییر فرکانس ، انتقال و…) تا به اعصاب شنوایی می‌رسند. ساختمان گوش به تفکیک به شرح زیر است:
گوش خارجی:

این بخش شامل لاله گوش (بخشی که از بیرون قابل مشاهده است) و مجرای گوش می باشد. آنچه که ما نویز می نامیم در واقع امواج صوتی هستند که در هوا جریان می یابد و به وسیله لاله گوش جمع آوری می شود و از طریق مجرای گوش به سمت پرده صماخ هدایت می شود. پرده گوش انعطاف پذیر و دارای غشای دایره ای است. زمانی که امواج به آن برخورد می کند به ارتعاش در می آید.

گوش میانی:

حفره ای پر از هوا می باشد که به وسیله پرده گوش و یا همان پرده صماخ از گوش خارجی جدا شده است. در گوش میانی سه استخوانچه کوچک وجود دارد. چکشی، سندانی و رکابی. این استخوانچه ها همراه با پرده گوش ارتعاش می یابند و امواج صوتی را به انرژی مکانیکی تبدیل می کنند.

گوش داخلی:

شامل حلزون گوش است اندامی شبیه به حلزون، پر از مایع که هزاران تار عصبی نازک در آن وجود دارد. عملکرد مکانیکی استخوانچه ها موجب حرکت این مایع و تحریک تارهای عصبی می گردد . سپس تارهای عصبی تکانه های الکتریکی را از طریق عصب شنوایی به مغز می فرستند تا در آنجا این تکانه هابه صدا تبدیل شوند.

میزان بلندی صوت بر حسب واحدی به نام دسی‌بل، با مخفف “dB” اندازه گیری می‌شود. وضعیت شنوایی بر روی جدولی به نام ” ادیوگرام” نمایش داده می‌شود. در ادیوگرام شدت نسبی اصوات بر روی نموداری از حدود صفر (که نمایانگر میانگین کمترین صدای قابل شنیدن است) تا حدود dB 100 (که نمایانگر سطحی از صدا است که اغلب افراد مردم آن را بلند و ناراحت کننده قلمداد می‌کنند) نشان داده می‌شود. گفتار معمولی بین ۵۰ تا ۶۰ دسی بل است . جدول زیر مقیاس صوت بر حسب دسی بل را نمایش می دهد.

هنگامی که افراد در معرض صدای بیش از حد بلند قرار گیرند سازه های حساس گوش داخلی از جمله سلول های مویی ممکن است آسیب ببینند و باعث از دست دادن شنوایی ناشی از صدا شوند که از آن با نامNIHL  یاد می شود