شنیدن، پایه و اساس یادگیری مهارت های زبانی در کودکان است. در صورتی که در خصوص سطح شنوایی کودک خود دچار تردید هستنید، بهترین راه اینست که خیلی سریع کودک شما مورد آزمایش شنوایی قرار گیرد. در موارد خاصی در برخی از کودکان ، لازم است تا از مهارت های زبانی سنینی خاص آگاه باشید چرا که عدم زبان آموزی دلیل بسیار محکمی برای تردید در خصوص شنوایی کودکان است.

علایم کم شنوایی در کودکان:

اگر فکر می کنید که کودک شما از مشکلات شنوایی رنج می برد پاسخگویی به سوالات زیر کمک خواهد کرد:
• آیا مهارت های زبانی کودک شما متناسب با سن کودک با تاخیر مواجه و یا نامناسب است؟( در صورت عدم اطمینان لطفا به جدول رفتارشنوایی متناسب با سن مراجعه کنید)
• آیا فرزند شما در درک گفتار صحیح با مشکل مواجه است؟
• آیا فرزند شما در معرض صدای بلند واکنشی نشان نمی دهد و یا در صدای بلند براحتی می خوابد؟
• آیا فرزند شما در تقلید صداها با مشکل مواجه است؟ • آیا فرزند شما در تشخیص منبع صدا ناتوان است؟
• آیا احساس می کنید که فرزند شما از جمع کناره گیری می کند؟
• آیا فرزند شما به کررات به عفونت گوش دچار می شود؟

در صورتی که پاسخ شما به هر یک از این سوالات مثبت باشد احتمال این وجود دارد که کودک شما دارای میزانی از افت شنوایی است و از به شما توصیه می کنیم که توسط متخصص شنوایی شناس از او تست شنوایی گرفته شود. لازم است تا تست شنوایی انجام گیرد حتی اگر نتیجه آن هیچ افت شنوایی را در کودک نشان ندهد. مهم است تا فورا شنوایی کودک مورد آزمایش قرار گیرد تا از مشکلات احتمالی در یادگیری زبان و مهارت های ارتباطی پیشگیری کنید. تشخیص هر چه زودتر صورت گیرد راه کار های مناسب تری به کار گرفته خواهد شد و کودک را قادر خواهد ساخت تا از شنیدن صداهای رنگارنگ زندگی لذت ببرد.

دلایل افت شنوایی:

دلایل آسیب شنوایی گوناگون است مهم ترین آنها عبارتند از بار داری پر خطر ، بیماری های عفونی متفاوت، مصرف برخی از داروها و یا مصرف سیگار و الکل در دوران بارداری بعلاوه، بی نظمی های وراثتی ، مننژیت در دوران نوزادی از دلایل غیر شایع می باشد.
عوامل پر خطر که باعث افت شنوایی قبل، بعد و یا در حین تولد می شوند:
• تولد نوزاد قبل از هفته ۳۲ بارداری و وزن کمتر از ۱۵۰۰ گرم به هنگام تولد
• کمبود اکسیژن یا وقفه های تنفسی
• مصرف داروهای آرامبخش
• آسیب های فیزیکی به هنگام تولد
در بسیاری از کودکان افت شنوایی بعد از تولد رخ می دهد:
• در نوزادان و شیرخواران مبتلا به مننژیت باکتریایی یا آنسفالیت (التهاب مغز)
• بعد از ابتلا به سرخک و اوریون
• پس از شیمی درمانی
• بعد از التهاب مزمن گوش
• در کودکانی که از سندروم خاص رنج می برند
همچنین احتمال آسیب شنوایی در موارد زیر نیز می توان در نظرگرفت:
• کودکان مبتلا به آسیب های شنوایی ملایم تا شدید گوش میانی
• کودکان با اختلالات مغزی
• کودکان ناتوان در گفتار
• کودکانی با رفتارهای غیرطبیعی مانند کودکانی که فریاد می زنند، کودکان پر خشونت و یا کودکان بسیار آرام و منزوی

انواع افت شنوایی:

افت شنوایی به یکی از دو روش زیر یا ترکیبی از این دو رخ می دهد:
افت شنوایی رسانشی:
افت شنوایی رسانشی هنگامی رخ می دهد که گوش خارجی یا میانی دچار نقص است و به خوبی کار نمی کند. در نتیجه ، امواج صوتی به خوبی به سمت گوش داخلی هدایت نمی شوند . در صورت اختلال موقت ، امکان درمان این نوع افت شنوایی از طریق جراحی یا درمان های پزشکی (مصرف دارو) وجود دارد.
افت شنوایی آمیخته در کودکان:
در صورتی که ارزش اندازه گیری هدایت هوایی و استخوانی از ۲۰ دسی بل بیشتر شود و اختلاف این دو بیش از ۱۵ دسی بل باشد، افت شنوایی ترکیبی نامیده می شود. این بدان معناست که گوش داخلی دچار افت شنوایی است و بعلاوه چیزی حرکت صدا را از گوش میانی و خارجی قبل از رسیدن به حلزون گوش باز می دارد. افت شنوایی آمیخته با توجه به شدت آن قابل درمان می شود، با توجه به ساختار آناتومی و تاثیر سایر عوامل احتمالی است.
افت شنوایی حسی-عصبی در کودکان:
افت شنوایی حسی-عصبی شایع ترین نوع افت شنوایی است. منشا این نوع افت شنوایی آسیب دیدگی گوش داخلی و اعصاب شنوایی است. در اغلب مواقع آسیب شنوایی در گوش داخلی (حلزون گوش) رخ می دهد. در این مثالب سلول های مو در حلزون گوش آسیب دیده و نمی توانند تکانه های عصبی الکترونیکی را به مغز هدایت کنند. افت شنوایی حسی-عصبی می تواند مادرزادی باشد و یا بعد از تولد رخ دهد.

سطح کم شنوایی:

 میزان افت                     شنوایی         

آستانه شنوایی در مقیاس دسی بل                   

توانایی درک گفتار

 صفر

 

فرزند شما هیچگونه مشکلی در درک شنوایی نخواهد داشت.

 کم شنوایی کمینه

 

این طور به نظر می رسد که هر دو گوش خود را با انگشنانتان بسیار آرام گرفتید و صداهای آرام و از راه دور را به سختی می شنوییدو با وجود صداهای پس زمینه شنیدن سخت تر هم می شود مانند حضور در سالن اجتماعات، کلاس درس و یا سالن غذاخوری. در این صورت سمعک به نظر کارآمد می آید اما کاملا شخصی است .

 کم شنوایی ملایم

 

 شبیه به کم شنوایی کمینه است اما درجه آن بیشتر است .کودک شما احتمالا صداها را می شنود اما بخش های خاص خصوصا کلمات کوتاه، پایانه های کلمات، و صداهای ناواضح را به سختی می شنود. صداهای پس زمینه در کلاس درس و فضاهای پر سر و صدا شنیدن را سخت تر می کند.معمولا به این دسته از افراد سمعک توصیه می شود.

 کم شنوایی متوسط

 

کودک شما ممکن است بیش از نیمی از گفتار را نشنود و با حضور صداهای پس زمینه این میزان افزایش خواهد یافت . بنابراین، استفاده از سمعک برای تقویت صدا لازم است در غیر اینصورت کودک شما واژگان محدود خواهد داشت در گفتار مشکل خواهد داشت و مهارت های زبانی را به درستی نمی آموزد.همچنین ممکن است یک آهنگ گفتار یکنواخت بدلیل عدم توانایی بر کنترل صدای خود داشته باشد.

 کم شنوایی نیمه شدید

 

بسیاری از اصوات برای کودکان قابل شنیدن نیست . مهارت های گفتاری و زبانی بدون استفاده از سمعک به اندازه کافی در این کودکان توسعه نخواهد یافت.  همچنین این دسته از کودکان به حمایت یک گفتار درمانگر نیازمندند.

 کم شنوایی شدید تا عمیق

 

تقریبا بیشترین صدای محیط اطراف غیر قابل شنیدن است. بعید به نظر می رسد که مهارت های زبانی و گفتار بدون تقویت صدا از طریق سمعک یا مداخله گر توسعه یابند.بعلاوه کودکان از طریق برنامه هایی که آموزش های تخصصی را به روش های پشتیبان و جایگزین ارایه می دهند به مهارت دست می یابند (مانند لب خوانی – زبان اشاره)

 کم شنوایی نوسانی

 

کودکانی که اغلب دچار عفونت گوش میانی (اوتیث مدیا) و یا ترشح مایع در گوش میانی (افیوژن) هستند ممکن است انواع مختلف افت شنوایی را تجربه کنند. این بخش از کم شنوایی موقت ممکن است برای چندین ماه و یا بیشتر به طول انجامد. اگرچه افت شنوایی عمدتا موقت  و در نتیجه برگشت پذیر است، گفتار و مهارت های زبانی کودک ممکن است تحت تاثیر این نوع افت شنوایی در دوره زمانی مشخص قرار گیرد. ممکن است کودک بشنود اما به طور مداوم قسمت مشخصی از اطلاعات را از دست می دهد.

 کم شنوایی با فرکانس بالا

 

کودک با مشکلاتی در درک صداهای صامت مواجه است . بخش مهم اطلاعات ممکن است در سیگنال های گفتار گم شود.  سطح بالایی از صداهای پس زمینه شنیدن صداهای گفتار را سخت تر هم می کند . این بدان علت است که صدای پس زمینه بسیاری از صداها با فرکانس بالا را در خود دارد که معمولا توسط کودک درک می شود در حالی که فرکانس های بالا که با کاهش شنوایی تحت تاثیر قرار می گیرد بسیاری از اطلاعات لازم را برای درک گفتار در بر دارد.